بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
به نام خداى بخشاينده مهربان
يا اَسْمَعَ السَّامِعينَ، يا اَبْصَرَ النَّاظِرينَ، يا اَسْرَعَ الحاسِبينَ، يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ، يا خالِقَ الْمَخْلُوقينَ،
اى شنواترين شنوايان، اى بيناترين بينايان، اى سريعترين حسابگران، اى داورترين داوران، اى آفريننده آفريدگان،
يا رازِقَ الْمَرْزُوقينَ يا ناصِرَ المَنْصُورينَ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ، يا دَليلَ الْمُتَحَيِّرينَ، يا غِياثَ الْمُسْتَغيثينَ،
اى روزىده روزىخواران، اى يارىده يارىشدگان، اى مهربانترين مهربانان، اى راهنماى گمگشتگان، اى فريادرس فريادخواهان،
اَغِثْني يا مالِكَ يَوْمِ الدّينِ، اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيَّاكَ نَسْتَعينُ، يا صَريخَ الْمَكْرُوبينَ، يا مُجيبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّينَ،
بهفريادم برس، اى مالك روز جزا، تو را میپرستم و از تو یاری میجویم، اى دادرس گرفتاران، اى اجابتكننده دعاى درماندگان،
اَنْتَ اللَّهُ رَبُ الْعالَمينَ، اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبينُ، الْكِبْرِيآءُ رِدآءُكَ.
تويى خدا؛ پروردگار جهانيان، تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست، فرمانرواى برحق و آشكار، بزرگوارى جامه تو است.
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفى، وَعَلى عَلِىٍّ الْمُرْتَضى، وَ فاطِمَةَ الزَّهْرآءِ، وَخَدِيجَةَ الْكُبْرى، وَالْحَسَنِ الْمُجْتَبى، وَالْحُسَيْنِ
خدايا درود فرست بر محمد مصطفى و بر على مرتضى و فاطمه زهرا و خديجه كبرى و حسن مجتبى و حسين
الشَّهِيدِ بِكَرْبَلاءَ، وَعَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدينَ، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلىٍ الْباقِرِ، وَجَعْفَرِ بْنِ مُحَمِّدٍ الصَّادِقِ،
شهيد در كربلا و على بن الحسين زين العابدين و محمد بن على باقر و جعفر بن محمد صادق
وَمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْكاظِمِ، وَعَلىِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلىٍّ التَّقِىِّ، وَعَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ النَّقِىِّ،
و موسى بن جعفر كاظم و على بن موسى الرضا و محمد بن على تقى و على بن محمد نقی
وَالْحَسَنِ بْنِ عَلىٍ الْعَسْكَرِىِّ، وَالْحُجَّةِ الْقآئِمِ الْمَهْدِىِّ، الْإِمامِ المُنْتَظَرِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ اَجَمَعينَ.
و حسن بن علی عسكرى و حجت قائم مهدى آن امام منتظر، درود خداوند بر همه آنان باد.
اَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُمْ، وَعادِ مَنْ عاداهُمْ، وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُمْ،
خدايا دوستدار هر كه ايشان را دوست دارد و دشمن دار هركه دشمنشان دارد و يارى كن آنكه ياريشان كند
وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُمْ، وَالْعَنْ مَنْ ظَلَمَهُمْ، وَعَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَاْنصُرْ شيعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ،
و خوار كن هركس خوارشان كند و لعنت كن هركس بر ايشان ستم كند و در فرج آل محمد شتاب كن و پيروان آل محمد را يارى كن
وَارْزُقْنی رُؤْيَةَ قآئِمِ آلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْنى مِنْ اَتْباعِهِ وَاَشْياعِهِ، وَالرَّاضينَ بِفِعْلِهِ،
و ديدن روى قائم آل محمد را روزى من كن و مرا از زمره پيروان و شيعيان و كسانى كه به كار او راضى هستند قرارم ده
بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
به رحمتت اى مهربانترين مهربانان.
(مهج الدعوات، ص16؛ مفاتیح الجنان، بعد از دعای توسل)
بسم الله الرحمن الرحیم
تعقیب نماز عصر با یاد حضرت مهدی ارواحنا فداه
یحیی بن فضل نوفلی در شهر بغداد به محضر امام کاظم علیه السلام شرفیاب میشود و میبیند که ایشان بعد از نماز عصر دستهای خویش را به سوی آسمان بالا بردهاند و این دعا را میخوانند:
أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اَلْأَوَّلُ وَ اَلْآخِرُ وَ اَلظّٰاهِرُ و الْباطِنُ وَ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ إِلَيْكَ زِيَادَةُ اَلْأَشْيَاءِ وَ نُقْصَانُهَا وَ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَلَقْتَ اَلْخَلْقَ بِغَيْرِ مَعُونَةٍ مِنْ غَيْرِكَ وَ لاَ حَاجَةٍ إِلَيْهِمْ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مِنْكَ اَلْمَشِيَّةُ وَ إِلَيْكَ اَلْبَدْءُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ قَبْلَ اَلْقَبْلِ وَ خَالِقُ اَلْقَبْلِ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ بَعْدَ اَلْبَعْدِ وَ خَالِقُ اَلْبَعْدِ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ تَمْحُو مَا تَشَاءُ وَ تُثْبِتُ وَ عِنْدَكَ أُمُّ اَلْكِتَابِ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ غَايَةُ كُلِّ شَيْءٍ وَ وَارِثُهُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ لاَ يَعْزُبُ عَنْكَ اَلدَّقِيقُ وَ لاَ اَلْجَلِيلُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ لاَ يَخْفَى عَلَيْكَ اَللُّغَاتُ وَ لاَ تَتَشَابَهُ عَلَيْكَ اَلْأَصْوَاتُ كُلَّ يَوْمٍ أَنْتَ فِي شَأْنٍ لاَ يَشْغَلُكَ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ عَالِمُ اَلْغَيْبِ وَ أَخْفَى دَيَّانُ اَلدِّينِ مُدَبِّرُ اَلْأُمُورِ بَاعِثُ مَنْ فِي اَلْقُبُورِ مُحْيِي اَلْعِظَامِ وَ هِيَ رَمِيمٌ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ اَلْمَكْنُونِ اَلْمَخْزُونِ اَلْحَيِّ اَلْقَيُّومِ اَلَّذِي لاَ يَخِيبُ مَنْ سَأَلَكَ بِهِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ اَلْمُنْتَقِمِ لَكَ مِنْ أَعْدَائِكَ وَ أَنْجِزْ لَهُ مَا وَعَدْتَهُ يَا ذَا اَلْجَلاَلِ وَ اَلْإِكْرَامِ.
(فلاح السائل، ص199)
یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
(حافظ- غزلیات)
۲- مشارطه
نخستین گامی که علمای بزرگ اخلاق بعد از توبه ذکر کردهاند، همان «مشارطه» است، و منظور از آن شرط کردن با نفس خویش است با تذکرات و یادآوریهایی که همه روز تکرار شود، و بهترین وقت آن را بعد از فراغت از نماز صبح و نورانیت به انوار این عبادت بزرگ الهی دانستهاند.
به این طریق، که نفس خویش را مخاطب قرار دهد و به او یاد آور شود که من جز سرمایه گرانبهای عمر کالایی ندارم، و اگر از دست برود تمام هستیم از دست رفته، و با یاد آوری سوره شریفه «و العصر ان الانسان لفی خسر»[۷۵]
بسیاری از علمای اخلاق نخستین گام برای تهذیب اخلاق و سیر الیالله را «توبه» شمردهاند، توبهای که صفحه قلب را از آلودگیها پاک کند و تیرگیها را مبدل به روشنایی سازد و پشت انسان را از بار سنگین گناه سبک کند، تا براحتی بتواند طریق به سوی خدا را بپیماید.
مرحوم «فیض کاشانی» در آغاز جلد هفتم «المحجةالبیضاء» که در واقع آغازگر بحثهای اخلاقی است چنین میگوید:
«توبه از گناه و بازگشت به سوی ستارالعیوب و علامالغیوب آغاز راه سالکین و سرمایه پیروزمندان و نخستین گام مریدان و کلید علاقهمندان و مطلع برگزیدگان و برگزیده مقربان است»!
پیامبر عزیز اسلام صلوات الله علیه و آله فرمودند:
مسئله 893 و 895 رساله توضیح المسائل
بسم الله الطاهر الطهر المبارک
السلام علیک یا صاحب العصر و الزمان (ارواحنا لتراب مقدک الفداه)
پس از ذکر مقدماتی در ضرورت معرفت و خلوص در عبادات، به عنوان اولین گام در طریق عملی الی الله سخن از طهارت به میان آمد و اقسامی برای آن ذکر شد؛ از جمله طهارت ظاهری و طهارت باطنی. در قسم طهارت ظاهری مراجع عظام تقلید در رساله های عملیه خود به سه نوع طهارت یعنی وضو، غسل و تیمم اشاره می نمایند که هر کدام احکام خاص خود را دارد. در مقاله ای دیگر به حکمت وضو از دیدگاه قرآن کریم و کلام شیوای اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام پرداختیم و همچنین برداشت بزرگان دین و نظر روشنگر برخی از ایشان را نیز آوردیم. از جمله به آیه ۶ از سوره مبارکه مائده اشاره شد که بیان کننده حکم و حکمت طهارت در اقسام سه گانه ظاهری آن یعنی وضو، تیمم و غسل است . برخی نکات حکیمانه نیز بیان شد مانند اینکه، شستن و مسح کردن فرق تا قدم می تواند بیان کننده این معنی باشد که انسان بایستی سراپا طاهر و در عبودیت خدای سبحان باشد.
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا بقیه الله الاعظم ارواحنا فداک
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ وَإِن كُنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوا وَإِن كُنتُم مَّرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِّنكُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُم مِّنْهُ مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَٰكِن يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿المائدة: ٦﴾
با یاد و نام شیرین حضرت حق جل اسمه و مولایمان حضرت ولی عصر علیه السلام تصمیم داریم در چند مطلب و مقاله در خصوص کلیات، حکمت و فلسفه، آثار و احکام وضو برگرفته از منابع موثق اسلامی یعنی قرآن کریم، کتب معتبر روایی، رساله مراجع عظام تقلید و بیان نکاتی از سیره بزرگان در این خصوص نکاتی را بیان کنیم. امید است که این سلسله مطالب و مقالات مورد توجه و استفاده مومنین و کسانی که می خواهند در مسیر الی الله به کمک طهارت و پاکی ظاهری و باطنی گام بردارند قرار گیرد. آمین یا رب العالمین.
اهمیت و آثار بسم الله الرحمن الرحیم
پدید آورنده : محمد مهدی فجری ، صفحه 64
میان همة مردم جهان، رسم است که هر کار مهم و پرارزشی را به نام بزرگی از بزرگان آغاز می کنند، و نخستین کلنگ هر مؤسسة ارزنده ای را به نام کسی بر زمین می زنند که به او علاقه دارند؛ یعنی آن کار را از آغاز با شخصیت مورد نظر ارتباط می دهند. انبیای الهی به انسانهای موحد این گونه تعلیم داده اند که برای پاینده بودن یک برنامه و جاوید ماندن یک تشکیلات، لازم است آن را به موجود پایدار و جاویدانی ارتباط دهیم؛ موجودی که فنا در ذات او راه ندارد؛ زیرا همة موجودات این جهان به سوی کهنگی و زوال می روند و تنها موجود باقی و ابدی، ذات پاک الهی است.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام کردن
در وصیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به حضرت علی (علیه السلام) آمده است : سه چیز باعث پوشاندن گناهان است: آشکارا سلام کردن، طعام دادن، خواندن نماز شب در حالی که مردم خوابند.
«سلام کردن» یکی از سنت های اسلامی است که بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. لازم است یک مسلمان این سنت حسنه اسلامی و دینی را زنده نگه دارد.