بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا قائم آل محمد عجل الله تعالی فرجک

سوره فاتحة الکتاب

 نویسنده: مجید اثنی عشری

بسم الله الرحمن الرحیم ﴿۱/فاتحه﴾
الْحَمْدُ للّهِ رب‌العالَمِینَ ﴿۲/فاتحه ﴾
الرَّحمنِ الرَّحیمِ ﴿۳/فاتحه ﴾
مَالِکِ یَوْمِ الدِینِ ﴿۴/فاتحه ﴾
إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ﴿۵/فاتحه ﴾
اهدِنَا الصِراطَ المُستَقِیمَ ﴿۶/فاتحه ﴾
صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ ﴿7/فاتحه﴾

به نام خداوند بخشنده مهربان‏
حمد اختصاص‏يافته پروردگار جهانيان است؛
خدايى كه بخشنده و مهربان است؛
صاحب روز قيامت است؛
تنها تو را عبادت مى‏كنيم و فقط از تو يارى مى‏خواهيم.
به راه راست هدايتمان فرما؛
راه آنان كه به آنها نعمت بخشيدى؛ نه راه آنان كه بر آنها خشم گرفتى و نه راه گمراهان.

اولین سوره ی قرآن کریم، سوره ی مبارکه ی فاتحه می باشد، این سوره ی عظیم شان بیش از 20 اسم دارد که در این گفتار برخی از این اسامی تقدیم می گردد:
1- سوره حمد: بدان جهت که این سوره ی والا مقام با حمد و ستایش حضرت حق جل و اعلا آغاز می گردد این سوره شریف را حمد می خوانند.
2- سوره فاتحه: فاتحه به معنای آغازگر و گشاینده می باشد و از آن جهت که این سوره شریف سر آغاز قرآن کریم است این سوره را فاتحة الکتاب گویند.(راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، 1412 ق، ص 621).
3- سبع المثانی: این سوره ی ظلمت شکن شامل 7 آیه نورانی است که در نماز هر مسلمان 2 بار تلاوت می گردد و یکی از وجوه تسمیه این سوره مبارکه به سبع المثانی از این جهت است(سبزواری، ارشاد الاذهان الی تفسیر القرآن، 1419ق، ص5).
4- کَنز: عظمت و جایگاه این سوره عظیم شان چنان است که آن را کَنز به معنای گنج نیز نام برده اند.(همان)
فاتحة الکتاب سوره ای مکی است، و شان نزولی برای این سوره ی والا مقام در تاریخ ثبت نگردیده است چرا که نزول این سوره به جهت نیاز جهانیان به این گنج الهی بوده است و نه براساس واقعه و ماجرایی.
لَقَدْ ءَاتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانىِ وَ الْقُرْءَانَ الْعَظِيم(87/حجر)
ما به تو سوره حمد و قرآن عظيم داديم.
" سبع مثانى" بطورى كه در روايات زيادى از حضرت رسول صلی الله علیه و آله وارد شده و به وسيله امامان اهل بيت علیهم السلام تفسير شده سوره حمد است‏(طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، 1390ق، ج12، ص191)

به یقین این سوره ی والا مقام، رفیق خوب و دستگیری است برای کسی که با او انس گیرد.( لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ )

---

منابع:
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن‏، دار الشامية - لبنان- بيروت‏، چاپ:1، 1412ه.ق.
سبزواری، محمد، ارشاد الاذهان الى تفسير القرآن‏،  دار التعارف للمطبوعات‏ - لبنان - بيروت، چاپ: 1، 1419ه.ق.
طباطبايى، محمدحسين، الميزان في تفسير القرآن، 20جلد، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - لبنان - بيروت، چاپ: 2، 1390 ه.ق.